Overgang - Rosemarie Blank

OVERGANG

Jaartal:
1980
Lengte:
50 minuten

Tagline:
Een film over vrouwen in de overgang.

Logline:
Een in samenwerking met de Amsterdamse VIDO-groep (Vrouwen in de overgang) gemaakte film over een aantal vrouwen in de menopauze. De film laat zien hoe velen van hen juist in die periode een tweede leven beginnen.

Synopsis:
De film OVERGANG gaat over vrouwen in de leeftijd van 40 tot 60 jaar, vrouwen die in de ‘overgang’ zijn. Het is in feite een unieke generatie die meer dan enig andere in éénzelfde leven de grootste veranderingen heeft meegemaakt. Denk maar aan de bittere armoede van de crisisjaren, de tweede wereldoorlog, de grote welvaartsexplosie van de vijftiger jaren.
Vrouwen waren in al die situaties de stabiele factor: de perfecte huisvrouw en moeder.
Wat is er nu net deze generatie aan de hand? Waarom zijn juist zij het die dagelijks de artsen en psychiaters bezoeken, en zijn zij de grootste consumenten van kalmeringsmiddelen?
Moeten zij misschien nu de prijs betalen doordat zij in de eerste plaats voor anderen, en in de laatste plaats voor zichzelf hebben geleefd?
En over welke leegte praten de vrouwen als zij zeggen: “De kinderen zijn nu de deur uit, ze zijn allemaal goed terecht gekomen, we hebben een mooie woning, een auto, een caravan, een boot en toch… In wezen hebben we niets meer, mijn man en ik zijn uitgepraat. Wie ben ik, wat moet ik nu, hoe ga ik dit gat vullen?” De OVERGANG is uit de ervaringen van de VIDO-groep Amsterdam ontstaan. VIDO betekent: vrouwen In de Overgang.
In samenwerking met deze groep is de film gemaakt door Roosmarie Blank.
Roosmarie: “ik kwam op straat oudere vrouwen tegen die hun blik afwenden als ik ze aankeek of die a1s afwezig, in het niets leken te kijken. Tenslotte vermeed ik hun ogen, daarbij mijn eigen ouder worden vergetend. Tot ik opeens vrouwen ontmoette die de blik niet meer afwenden en wier ogen van dezelfde vrijheid spraken als die ik bedoelde. Dit aspect van vrijheid was dan ook mijn motivatie om met hun samen deze film te naken.”
De film laat in de vorm van portretten de persoonlijke, eigenlijk exemplarische levensomstandigheden van nu en vroeger van enkele vrouwen zien. Haast tergend langzaam zien we in het begin het ene overhemd na het andere onder Corrie’s handen gaan. Ongrijpbare verveling en isolement die ongemerkt ontstaan zijn.
Dat is de ene kant, maar aan de andere kant: Corrie stapt op de fiets en gaat weg. Vrouwen gaan op vakantie en praten over hun man en zijn carrière, die ook de hunne was, over het verlaten worden en het blijven. Maar vooral praten zij over zichzelf, hoe is het zo gekomen en hoe staan zij er nu voor?
De vrouwen in film rekenen af met de mythe dat oudere vrouwen vastgeroest zijn en niet kunnen veranderen.
Zij kunnen opnieuw beginnen, illusies hebben, plannen verwezenlijken, nieuwe vriendschappen maken even goed als jongere vrouwen, alleen met een beetje meer ervaring en afstand.

Crew:
scenario & regie: Rosemarie Blank
camera: Angela Linders
geluid: Noshka van der Lely
montage: Heddy Honigmann
productieleider: Barbara den Uyl
producent: René Scholten

de film is tot stand gekomen met steun van:
Ministerie van WVC